شعار «جهش تولید با مشارکت مردم» همانند سال‌های گذشته روی زمین نماند نماینده مردم کرج، آسارا، فردیس و اشتهارد در مجلس شورای اسلامی گفت: متاسفانه در سال ۱۴۰۲ رشد تولید و مهار تورمی برجسته تر و متفاوت تر از سال های گذشته اتفاق نیفتاد و به نوعی شعار سال بر زمین ماند.
علیرضا عباسی نماینده مردم کرج، آسارا، فردیس و اشتهارد در مجلس شورای اسلامی در جلسه شورای برنامه ریزی استان که در سالن جلسات استانداری برگزار شد گفت: امسال در راستای جهش تولید با مشارکت مردم باید تمام ظرفیت های استان را پای کار بیاوریم.
وی با اشاره به اینکه بهترین بستر جهش تولید مشارکت مردم است، اظهار داشت: متاسفانه هزار و یک مانع برای مردم ایجاد می گردد تا مردم به معنی کامل کلمه برای جهش تولید پای کار نیایند.
این مسئول به رانت های شکل گرفته برای عده ای اشاره و تصریح کرد: این موضوع مصداق مشارکت مردم در اقتصاد کشور نیست. ما مردم را پای جنگ ۸ ساله آوردیم و پیروز و سربلند از جنگ تحمیلی خارج شدیم اما بعد از دفاع مقدس مردم را فراموش کردیم و آنها را کنار زدیم و به جای مردم اشخاص و سلطان ها را در اقتصاد و تولید جایگزین کردیم.
وی با اشاره به اینکه باید تکلیف تمام دستگاه های اجرائی استان در راستای شعار سال مشخص شود، گفت: صمت و کشاورزی باید پرچمدار جهش تولید در استان باشند اما به تنهایی نمی توانند شعار سال را محقق کنند. استاندار به عنوان نماینده عالی دولت باید تکلیف هر دستگاه را جهت اجرایی شدن شعار سال تعیین و ابلاغ نماید، اما متاسفانه ادارات متفاوت از سال قبل در این زمينه عمل نمی کنند.
نایب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی با تذکر گذشت ۲ ماه از سال، ادامه داد: عملکرد ۳۰ درصدی تبصره ۱۸ مصداق تعلل دستگاه ها و مانع جهش تولید است.
استاد تمام دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه نباید به سرمایه مردم خیانت کرد، افزود: متاسفانه نه به مردم اجازه ورود به تولید داده می شود و نه آنجایی که سرمایه گذاری می کنند سرمایه آنها حفظ می شود.
وی با اشاره به اینکه کارخانه قند کرج در آستانه تعطیلی است، گفت: عده ای تعمدا اندوخته معلمان در صندوق ذخیره فرهنگیان را به باد می دهند و به دنبال نابودی کارخانه قند کرج و استفاده از زمین ۲۲ هکتاری آن با تغییر کاربری هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: عده ای خون نظام را مانند زالو می مکند و بیشترین بهره را می برند، هزینه هم برای نظام نمی دهند و در بزنگاه ها به نظام هزینه هم تحمیل می کنند و مصوبه های آنچنانی هم در جلسات تصمیم گیری برای آنها گرفته می شود، ولی به مردمی که خود را وقف نظام کرده اند که می رسیم هزار و یک ایراد و مانع ایجاد می کنیم.
